เล่ม ๔ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 16 / 17

ยังมีขันธ์ 5 อยู่ มีธรรมกายปรากฏอยู่ในตัว ทำให้รู้สึกเป็นสุขเหมือนอยู่ในอายตนนิพพานอย่างแท้จริง เพียงแต่ยังอาศัยกายมนุษย์อยู่เท่านั้น (2) อนุปาทิเสสนิพพาน หมายถึง ภิกษุผู้เป็นพระอรหันต์ มีสังโยชน์ในภพ

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับการเข้าถึงอนุปาทิเสสนิพพาน ซึ่งเกิดจากการหลุดพ้นจากกิเลสและตัณหา รวมถึงการปฏิบัติในแนวทางอริยมรรคมีองค์ 8 ที่นำไปสู่ความดับทุกข์อย่างแท้จริง การปฏิบัตินี้มีลักษณะเป็นทางสายกลาง

กล่าวคือ การได้ปฏิบัติมรรคมีองค์แปดด้วยการเจริญสมาธิภาวนาจนเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว เมื่อเข้าถึง พระรัตนตรัยแล้วจึงเห็นอริยสัจภายในได้ ดังพุทธดำรัสว่า “บุคคลใดถึงพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ ว่าเป็นที่พึ

เนื้อหาพูดถึงการปฏิบัติตามมรรคมีองค์แปดที่ช่วยให้เข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน เมื่อเข้าถึงแล้วจะเห็นแจ้งอริยสัจ 4 ซึ่งประกอบด้วย ทุกข์ เหตุให้เกิดทุกข์ ความดับทุกข์ และมรรคที่นำไปสู่การสิ้นทุกข์ นอกจากนี้ย

ผ่านมา และจะได้แสดงความสัมพันธ์กันของหลักธรรมต่าง ๆ ให้เห็นอย่างชัดเจน เมื่อนักศึกษาเรียน ธรรมะหมวดใดแล้วก็จะสามารถเชื่อมโยงกับหมวดอื่นได้ จะทำให้ไม่สับสน จะมองเห็นภาพรวมว่าหลักธรรม ต่าง ๆ สัมพันธ์เป็

เนื้อหานี้พูดถึงการแสดงความสัมพันธ์ของหลักธรรมในพระพุทธศาสนา โดยแบ่งออกเป็น 6 หมวด คือ ความไม่ประมาท, ละชั่วทำดี, ไตรสิกขา, อนุปุพพิกถา และภาพรวมพระไตรปิฎก เพื่อให้เข้าใจความสัมพันธ์ของหลักธรรมต่าง ๆ

บทที่ 7 พระสงฆ์ : สาวกของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า 7.1 พระสงฆ์คือใคร พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ในมหาปรินิพพานสูตรว่า “พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาค เป็นผู้ ปฏิบัติดี ปฏิบัติตรง ปฏิบัติถูกต้อง ปฏิบัติสมควร ได

บทที่ 7 กล่าวถึงพระสงฆ์สาวกของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยอธิบายเกี่ยวกับอริยบุคคล 4 คู่ ที่ถือเป็นบุคคลสำคัญในพระพุทธศาสนา ได้แก่ พระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามี และพระอรหันต์ ซึ่งมีการปฏิบัติตามทางสู่ก

ถึงระดับไหน และตามปกติพระที่ได้บรรลุธรรมขั้นสูงท่านจะไม่เปิดเผยให้คนอื่นรู้ ถ้าเป็นในสมัยพุทธกาลก็ จะมีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นผู้ตรัสบอกและยืนยันว่า ภิกษุชื่อนั้น ชื่อนี้ บรรลุธรรมขั้นไหนแล้ว อย่างไร

เนื้อหาเกี่ยวกับการบรรลุธรรมของพระสงฆ์ในช่วงพุทธกาล โดยเฉพาะในสมัยของพระกัสสปพุทธเจ้า ซึ่งแม้ศาสนากำลังจะเสื่อม มีพระอริยสงฆ์ที่ปฏิบัติและบรรลุธรรม เสนอเรื่องการดำรงอยู่ของศาสนาในอนาคตและการปฏิบัติในป

กัปในที่นี้เป็นระยะเวลาที่ยาวนานมากดังได้กล่าวแล้ว การเจริญอิทธิบาท 4 ในที่นี้คือเจริญด้วยการทำ สมาธิขั้นสูง นักศึกษาบางท่านอาจจะสงสัยเรื่องความสูงของหลวงพ่อโพรงโพธิ์ว่าจะเป็นไปได้หรือที่ท่านสูงกว่า 3

บทความนี้กล่าวถึงความเป็นไปได้ในเรื่องความสูงของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า รวมถึงความสำคัญของพระสมมติสงฆ์ที่สืบทอดพระพุทธศาสนา แม้จะมีปัญหาต่าง ๆ ในปัจจุบัน พระสมมติสงฆ์ยังถือเป็นกำลังสำคัญในการเผยแพร่ธรรมแล

การครองผ้าย้อมฝาดและการห่มผ้าเฉวียงบ่า คือ การนุ่งห่มผ้าสบงจีวรนั่นเอง การกล่าวคำขอถึงสรณคมน์หรือไตรสรณคมน์คือพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์นั้น พระภิกษุผู้ รับบวชจะกล่าวนำ และผู้ขอบวชจะกล่าวตาม ดังนี้ พุทธ์

การครองผ้าย้อมฝาดและการห่มผ้าเฉวียงบ่า เป็นหลักธรรมในพระพุทธศาสนาที่สำคัญ การกล่าวคำขอสู่สรณคมน์รวมถึงคำสอนที่ไว้ใจได้ คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ โดยจะต้องกล่าวถึงสามครั้งเพื่อยืนยันเจตนาอย่างแท้จริง

อย่างไรก็ตามอายุที่เหมาะสมต่อการบรรพชาในปัจจุบันควรจะอยู่ที่ 10 ขวบ ถึง 19 ปี เพราะเด็กที่อายุ 10 ขวบ ขึ้นไปพอจะดูแลตนเองได้แล้ว ส่วนวัยที่ต่ำกว่านั้นยังต้องอาศัยการดูแลจากผู้ใหญ่ค่อนข้างมาก หากเข้ามา

เนื้อหาพูดถึงอายุที่เหมาะสมสำหรับการบรรพชาในพระพุทธศาสนา ซึ่งถือว่าอายุที่เหมาะสมคือ 10 ถึง 19 ปี เพื่อให้เด็กสามารถดูแลตนเองได้ และผู้มีอายุ 20 ปีขึ้นไปสามารถอุปสมบทเป็นพระภิกษุได้ โดยมีการยกเว้นแก่ผ

พันธะและผู้ทำผิดกฎหมาย, ผู้พิการหรือมีอวัยวะไม่สมบูรณ์ และผู้ป่วยหนักหรือเป็นโรคร้ายแรง ประเภทที่ 1 ผู้ที่มีพันธะและผู้ทำผิดกฎหมาย ได้แก่ มารดาบิดาไม่อนุญาต, มีหนี้สิน, เป็นทาส, ข้าราชการที่ไม่ได้รับอ

เนื้อหาเกี่ยวกับข้อกำหนดในการบวชในพระพุทธศาสนา โดยแบ่งประเภทของผู้ที่มีพันธะและผู้ทำผิดกฎหมาย ผู้พิการ หรือผู้ป่วยหนักที่ไม่ควรเข้าบวชอธิบายถึงพระวินัยและศีลของพระภิกษุ และความต้องการความสมบูรณ์ทั้งทา

7.5.6 นิสสัย 4 ปัจจัยเครื่องอาศัยของบรรพชิต วิถีชีวิตนักบวชในพระพุทธศาสนาที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงวางเป็นแบบแผนไว้นั้นใช้ต้นทุนน้อย แต่เกิดผลมาก นักบวชดำรงชีพอยู่ด้วยนิสสัย 4 คือ เที่ยวบิณฑบาตเป็นวัตร

บทความนี้พูดถึงวิถีชีวิตนักบวชในพระพุทธศาสนาที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงวางแบบแผนไว้อย่างต่ำและมีพลังในการสืบทอดพระพุทธศาสนา นักบวชใช้ทรัพยากรน้อยเพียง 4 อย่างในการดำนงชีพ และการอาศัยศรัทธาสาธุชนในการดำร

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงการแบ่งเวลาทำภาวนาไว้อย่างชัดเจน พระภิกษุจึงต้องอาศัย ความเพียรที่บากบั่น กลั่นกล้าอย่างยิ่ง เพื่อเอาชนะอำนาจกิเลสภายในใจตนเองให้ได้ ไม่ให้เห็นแก่การนอน แต่ให้ใช้เวลาไปกับการ

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนการแบ่งเวลาทำภาวนาเป็นอย่างดี โดยเน้นให้พระภิกษุมีความเพียรในการเอาชนะกิเลส ซึ่งการปฏิบัติธรรมในขั้นตอนที่ 5 และ 6 จะเน้นไปที่การมีสติสัมปชัญญะและการเสพเสนาสนะอันสงัด เพื่อปฏิ

บรรลุเป็นพระอรหันต์ในชาตินั้นได้ ผู้นั้นจะต้องมีบารมีมากกว่า นั่นคือ สุรุจิดาบสจะต้องสร้างบารมีมา ก่อนหน้านี้นานแล้ว จนบารมีมากพอแล้วจึงรับพุทธพยากรณ์ว่าจะได้สำเร็จเป็นพระอัครสาวกในอนาคต สาเหตุที่พระส

เนื้อหานี้เกี่ยวกับการบรรลุพระอรหันต์ซึ่งต้องใช้บารมีที่สั่งสมมาอย่างยาวนาน ก่อนที่จะได้รับพุทธพยากรณ์ เช่นเดียวกับการบริหารองค์กรสงฆ์ที่อิงจากหลักธรรมวินัย อปริหานิยธรรม ซึ่งเป็นวัฒนธรรมที่ช่วยพัฒนาค

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงให้ความสำคัญกับความพร้อมเพรียงของคณะสงฆ์อย่างมาก โดยสังเกต ได้ว่า ทุกครั้งที่พระองค์ตรัสปฏิสันถารภิกษุที่มากราบช่วงหลังออกพรรษา พระองค์จะตรัสว่า “พวกเธอ เป็นผู้พร้อมเพรียงกัน ร่ว

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าให้ความสำคัญกับความพร้อมเพรียงของคณะสงฆ์ โดยมีข้อบังคับให้ภิกษุร่วมประชุมทำสังฆกรรมพร้อมกัน และต้องรักษาศีลและวินัยตามที่กำหนดไว้ โดยห้ามถอนหรือบัญญัติสิ่งที่ไม่ถูกต้องตาม teachings

(2) ไม่ควรนำไฟภายนอกเข้าไปภายใน คือ อย่านำเรื่องไม่ดีของชาวบ้านมาคุยในเรือน (3) พึงให้แก่คนที่ให้เท่านั้น คือ ควรให้แก่คนยืมอุปกรณ์ไปแล้วส่งคืนเท่านั้น (4) ไม่พึงให้แก่คนที่ไม่ให้ คือ ไม่ควรให้แก่คนยื

เนื้อหานี้เสนอคำสอนเกี่ยวกับการเป็นกัลยาณมิตร รวมถึงคำแนะนำในการให้ความช่วยเหลือ การนับถือผู้ใหญ่ที่อยู่ในครอบครัว และการปฏิบัติต่อบุคคลต่างๆ ด้วยความเคารพและมุ่งหวังเพื่อให้เกิดประโยชน์ต่อกัน โดยมีตั

ทั้งหลายจะรู้ว่าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าปักหลักอยู่ที่นั่น เมื่อถึงวาระที่ต้องกลับไปเข้าเฝ้าพระพุทธองค์ก็จะได้ รับฟังข้อมูลเพิ่มเติมจากเพื่อนสหธรรมิกว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบัญญัติพระวินัยข้อไหนเพิ่มบ้าง

เนื้อหาเกี่ยวกับการสื่อสารข้อมูลและการจัดระเบียบในคณะสงฆ์สมัยพุทธกาล โดยพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะมีการเผยแผ่ข้อมูลใหม่ ๆ ให้พระภิกษุได้รับทราบเพิ่มเติม และมีการจัดเสนาสนะเพื่อสร้างการสนทนาและการศึกษาในหมู

ในสมัยพระโกนาคมนสัมมาสัมพุทธเจ้า เศรษฐีชื่ออุคคะได้ให้ช่างทำ “เต่าทองคำ” แล้วนำมาปู บนที่ดินเพื่อซื้อที่สร้างวัด ในสมัยพระกัสสปสัมมาสัมพุทธเจ้า เศรษฐีชื่อสุมนะได้ปูที่ดินด้วย “ทองแท่ง” เพื่อซื้อที่สร้

ในอดีต เศรษฐีหลายคนได้สร้างวัดเพื่อเผยแผ่พระพุทธศาสนา โดยใช้ทรัพย์สินล้ำค่า เช่น ทองคำ เพื่อสร้างศูนย์กลางของพระพุทธศาสนา ซึ่งมีจำนวนสาวกมากมายในแต่ละยุคสมัย เช่น การประชุมสาวกครั้งแรกในสมัยพระวิปัสสี

ในทางพุทธศาสนาสอนไว้ว่า ความรวย หรือทรัพย์ที่ตนเองมีนั้น มีไว้เพื่อประโยชน์แก่ บุคคลต่าง ๆ คือ 1) เลี้ยงตนให้เป็นสุข 2) เลี้ยงบิดามารดาให้เป็นสุข 3) เลี้ยงบุตรภรรยา คนใช้ และบริวารให้เป็นสุข 4) เลี้ยง

ในทางพุทธศาสนาสอนไว้ว่า ความรวยหรือทรัพย์ที่ตนเองมีนั้น มีไว้เพื่อประโยชน์แก่บุคคลต่าง ๆ ได้แก่ การเลี้ยงดูครอบครัวและมิตร และบำเพ็ญทานเพื่อทำบุญ บุญก็คือธรรมชาติที่เกิดจากการทำความดีและละเว้นความชั่ว

1) ตนเองต้องเป็นคนดี กล่าวคือ จะต้องมีสัมมาทิฏฐิเข้าไปอยู่ในใจอย่างมั่นคง คือมี คุณสมบัติของกัลยาณมิตร หรือมีความเป็นมิตรแท้อย่างสมบูรณ์พร้อม ทั้งนี้เพราะ หากตนเอง ยังไม่เป็นคนดี ยังมีความเห็นผิดหรือเ

บทความกล่าวถึงความสำคัญของการเป็นคนดีและการคบคนดี โดยเริ่มจากการมีสัมมาทิฏฐิในตนเองก่อนจึงสามารถชักนำผู้อื่นให้ดีได้ การมีมิตรดีช่วยชี้แนะและพัฒนาให้บุคคลไปในทางที่ถูกต้องได้ แม้แต่คนพาลหากได้มิตรดีสา

4) ต้องเห็นคุณประโยชน์ของการให้ทาน อานิสงส์ของการให้ทาน มีมากมาย สามารถกล่าวโดยย่อได้ดังนี้ ผู้ใดให้โภชนะโดยเคารพตามกาลอันควรแก่ท่านผู้สำรวมแล้ว ผู้บริโภคโภชนะที่ผู้อื่น ให้เป็นอยู่ ผู้นั้นชื่อว่าให้ฐ

บทความนี้พูดถึงคุณประโยชน์ของการให้ทานที่มีอานิสงส์มากมาย เช่น การเพิ่มอายุ วรรณะ สุข และพละ สำหรับผู้ที่ให้ทานอย่างถูกต้อง ในขณะเดียวกันยังเน้นถึงโทษของการไม่ให้ทาน ซึ่งทำให้เกิดความตระหนี่และนำไปสู่

ลำาดับ ชื่อแคว้น เมืองหลวง ผู้ปกครอง ที่ตั้งปัจจุบัน 10 ปัญจาละ (Panchala) กัมปิลละ จังหวัดบเรลลี 11 มัจฉะ (Maccha) มัตสยาคร ชัยปุระ, รัฐราชสถาน 12 สุรเสนะ (Surasena) มกรา พระเจ้ามธุรราชอวันที่บุตร" |

ในสมัยพุทธกาล แคว้นในอินเดียมีความเข้มแข็งและเป็นอิสระ บางครั้งแคว้นอ่อนแอถูกยึดครองโดยแคว้นที่แข็งแกร่งกว่า มหาอำนาจมี 5 แคว้น ได้แก่ มคธ, โกศล, อวันตี, วัชชี และวังสะ โดยมคธของพระเจ้าพิมพิสารเป็นมหา